Women on top (or not)

Vrouwen aan de top. Hoe zit dat nou precies? Bij de twintigers en dertigers spat de ambitie er van af, maar wat gebeurt er daarna? Het aantal vrouwen aan de top in Nederlandse bedrijven neemt gestaag toe. En met de top bedoel ik de dames in de Raden van Bestuur en de CEO’s van deze wereld, etc. Niet de moeders, met alle respect, die vanuit huis een leuke webwinkel bestieren.  De discussies in de media over dit onderwerp lopen, vaak vol emoties, hoog op. Dames zeggen last te hebben van een glazen plafond. Een lagere prestatie-verwachting en de daarmee gemoeide salaris-discriminatie.

Accountants- en adviesorganisatie Grant Thornton verrichtte onderzoek naar women on top. Wat blijkt? Slechts 11 procent van de topfuncties is in handen van een vrouw. Daarmee neemt Nederland, na Japan en de Verenigde Arabische Emiraten één van de laagste posities ter wereld in (ja ik hoor de dames denken: er is vast een aantal landen, waar de vrouwen onderdrukt worden, niet meegerekend, en ja dat klopt, maar dan nog!). Wij, Nederlandse, goed geschoolde, vrijgevochten vrouwen!

Blijkbaar zijn wij vrouwen niet in staat de emancipatieslag uit 1960 door te zetten. Want we willen allemaal onze ambities verwezenlijken, maar liever niet in een 40-urige werkweek. Twee dagen werken aan die droom past beter in de agenda. Winkelen, leuke dingen doen met de kinderen, koffie drinken bij vriendinnen en overdag naar tennis vinden we net zo belangrijk. Waar zijn de ambities gebleven? Vrouwen beschikken over prachtige kwaliteiten om het helemaal te maken in de maatschappij. Die multitask-kracht bijvoorbeeld. Ons talent om zaken goed te organiseren. In tegenstelling tot mannen zijn wij in staat ons intuïtie als wapen in te zetten. We zijn vaak welbespraakt en hebben oog voor detail zonder het overzicht te verliezen. Samenwerken is voor ons ‘common-sense’ en we hebben invoelingsvermogen van heb-ik-jou-daar. Het enige probleem is dat de meeste vrouwen die vaardigheden niet benutten. Ze twijfelen of ze dingen wel kunnen, om er vervolgens nooit aan te beginnen…

De politiek heeft dat ook gesignaleerd. Er bestaat zelfs een, hoe zullen we het noemen, vrouwenpower-wet. Volgens deze wet moeten grote NV’s en BV’s ernaar streven dat zowel het bestuur als de RvC voor minimaal 30% uit vrouwen bestaat. Maar is hier dan echt een wet voor nodig? Wist u trouwens dat er een Vrouwendag bestaat? Ieder jaar op 8 maart is het zover. We roepen dan dat we geëmancipeerd zijn en als gelijkwaardig behandeld willen worden. Leve de vrouw! Das dan toch het bewijs dat we wel écht willen… Toch?!

Barbara - Team GUTS

(ja,  u weet wel! Dat vrouwenbedrijf, boordevol ambities. Zich verplaatsend per kever, gevestigd op het bedrijventerrein in Raalte….)

oranje boven

feb 2013

“The most orange place I’ve ever been …” Zo verwonderde de Engelse vloer-verfleverancier zich bij het betreden van het Guts-pand vorig jaar. En oranje-gezind; dat zijn we! Niet alleen ons interieur ademt oranje, ook onze brains zijn oranje gekleurd. De hype rondom Koninginnedag… uh Koningsdag, kan ons dan ook niet lang genoeg duren. Het is overigens een mooie impuls voor onze economie. U kunt de gedenkvlag namelijk al bestellen bij de Dokkumer Vlaggencentrale. Of heeft u uw reservering voor een hotelkamer op de Dam al drie keer doorverkocht? Handel en impulsen. Daar waren we nou net aan toe. In Stadskanaal stelt de burgemeester zelfs 33.000,- beschikbaar voor lokale feestjes. Prins Pils, onze eigen Wim-Lex, vanaf mei aan te spreken als Majesteit, heeft aangegeven het sober aan te willen pakken. Geen nationaal geschenk bijvoorbeeld. Blijkbaar denken wij Nederlanders, daar toch anders over. Lang leve de crisis, lang leve de Oranjes. En kom maar op met die financiële impulsen. We willen weer lachen, de portemonnee trekken met elkaar en feest vieren. De abdicatie (mooi scrabble-woord overigens) van Beatrix zorgt er in elk geval voor dat het ‘Wij-Nederlanders’ gevoel, weer even ongegeneerd kan zegevieren. In 1980 was dat anders. Toen Juliana in 1980 het stokje aan Beatrix over gaf waren het de krakers en jongeren die de show stalen. Er ontstond een compleet slagveld in Amsterdam, toen de mobiele eenheid in actie kwam. Rellen! Weten we het anno 2013 wel vrolijk en feestelijk te houden? Op internet gaan geluiden dat het volk aan de zijlijn staat en enkel de elite, mede-crisis-verantwoordelijken, een feestje viert in het Paleis op de Dam. De innovaties op het gebied van media, en vooral het internet, beïnvloedt de huidige troonswisseling enorm. De digitale wolk maakt iedereen bereikbaar. Ook de relschoppers. Iedereen mag en kan zich immers publiekelijk uiten. Gelukkig kleven er veel voordelen aan technische innovaties. Ze maken het zelfs mogelijk om geplande festiviteiten door te laten gaan, gelijk opgaand met de troonswisseling. We hoeven niet massaal thuis voor de buis te blijven, om de kroon van de een naar de ander te zien gaan. Grote schermen zorgen er namelijk wel voor dat feestgangers niets hoeven te missen van le moment suprême. En anders kijkt u live op uw smartphone mee, om u vervolgens weer in het oranje feestgedruis te mengen. Trouwens, wat denkt u van ‘aughmented reality’? Dé manier om objecten tot leven te brengen. Klinkt ver weg, is het niet. Online zijn er al diverse voorbeelden, zoals  zangers die met overleden artiesten optreden. U ziet een hologram, het lijkt pure realiteit. Over 30 jaar staat prinses Amalia, dan aanstaand volkshoofd, dus gewoon naast u. Althans, dat denkt u. Even aanraken is er ook bij hoor. Want de grens tussen werkelijkheid en virtualiteit verdwijnt meer en meer. De nieuwste technieken zijn soms bijna niet te bevatten. Het leuke is dat u het portret van Beatrix in uw vergaderruimte niet eens hoeft te verwisselen. Want Máxima zit straks gewoon virtueel bij u op de bank. Klaar met de Argentijnse beauty? Dan schakelt u uw virtuele systeem uit. En hangt ze gewoon weer in een lijst. Boven.

Barbara