Vrouwen aan de top. Hoe zit dat nou precies? Bij de twintigers en
dertigers spat de ambitie er van af, maar wat gebeurt er daarna? Het aantal
vrouwen aan de top in Nederlandse bedrijven neemt gestaag toe. En met de top
bedoel ik de dames in de Raden van Bestuur en de CEO’s van deze wereld, etc.
Niet de moeders, met alle respect, die vanuit huis een leuke webwinkel
bestieren. De discussies in de media
over dit onderwerp lopen, vaak vol emoties, hoog op. Dames zeggen last te
hebben van een glazen plafond. Een lagere prestatie-verwachting en de daarmee
gemoeide salaris-discriminatie.
Accountants- en adviesorganisatie Grant Thornton verrichtte onderzoek
naar women on top. Wat blijkt? Slechts 11 procent van de topfuncties is in
handen van een vrouw. Daarmee neemt Nederland, na Japan en de Verenigde
Arabische Emiraten één van de laagste posities ter wereld in (ja ik hoor de
dames denken: er is vast een aantal landen, waar de vrouwen onderdrukt worden,
niet meegerekend, en ja dat klopt, maar dan nog!). Wij, Nederlandse, goed geschoolde,
vrijgevochten vrouwen!
Blijkbaar zijn wij vrouwen niet in staat de emancipatieslag uit 1960
door te zetten. Want we willen allemaal onze ambities verwezenlijken, maar
liever niet in een 40-urige werkweek. Twee dagen werken aan die droom past
beter in de agenda. Winkelen, leuke dingen doen met de kinderen, koffie drinken
bij vriendinnen en overdag naar tennis vinden we net zo belangrijk. Waar zijn
de ambities gebleven? Vrouwen beschikken over prachtige kwaliteiten om het
helemaal te maken in de maatschappij. Die multitask-kracht bijvoorbeeld. Ons
talent om zaken goed te organiseren. In tegenstelling tot mannen zijn wij in
staat ons intuïtie als wapen in te zetten. We zijn vaak welbespraakt en hebben
oog voor detail zonder het overzicht te verliezen. Samenwerken is voor ons
‘common-sense’ en we hebben invoelingsvermogen van heb-ik-jou-daar. Het enige
probleem is dat de meeste vrouwen die vaardigheden niet benutten. Ze twijfelen
of ze dingen wel kunnen, om er vervolgens nooit aan te beginnen…
De politiek heeft dat
ook gesignaleerd. Er bestaat zelfs een, hoe zullen we het noemen, vrouwenpower-wet.
Volgens deze wet moeten grote NV’s en BV’s ernaar streven dat zowel het bestuur
als de RvC voor minimaal 30% uit vrouwen bestaat. Maar is hier dan echt een wet voor nodig? Wist u trouwens dat er een Vrouwendag
bestaat? Ieder jaar op 8 maart is het zover. We roepen dan dat we geëmancipeerd zijn en als gelijkwaardig behandeld willen worden. Leve
de vrouw! Das dan toch het bewijs dat we wel écht willen… Toch?!
Barbara - Team GUTS
(ja,
u weet wel! Dat vrouwenbedrijf, boordevol ambities. Zich verplaatsend
per kever, gevestigd op het bedrijventerrein in Raalte….)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten